Namaste!

06-03-2012

Namaste!

Vandaag werkdag nummer 2. Wij hebben besloten dat we om 8.00 uur zouden beginnen zodat wij het douchen ook mee kunnen maken. Het douchen van de kinderen is zogezegd.. niet als in Nederland. Eerst moeten wij meehelpen om de kinderen op te tillen, de begeleidster tilt het kind op bij de benen en ik moet het kind optillen bij de armen. Dan word het kind neergelegd op de grond in de douche. Daar worden vervolgens de kleren van het lijf afgerukt. Als het kind nog ontlasting aan zijn billen heeft door de luier dan laten zij dit ook gewoon zitten, sommige kinderen liggen dus in de poep gedoucht te worden. Het douchen doet de begeleidster zelf. Ze zeept het kind helemaal lomp in, zeep in de ogen.. geen probleem!
Daarna krijgen ze een paar plenzen waren vanuit een bakje in hun gezicht. Ook bij blinde kinderen die zich wezenloos schrikken. Als dit ritueel geweest is word het kind terwijl het nog nat is naar een andere kamer gebracht waar de rest van de kinderen ook is en word op een kleed neergelegd. Daar worden de kinderen dan afgedroogd. Dit uiteraard ook met lomp geweld. Talk poeder overal en dan een luier die of 10 maten de klein is of 10 maten te groot. De kinderen hebben dan ook allemaal schrale drukplekken (daar lijkt het op) op hun heupen van de luiers. Eentje heeft zelfs al decubitus, dit omdat hij altijd in dezelfde houding ligt.
De kleren worden ook met geweld aangetrokken ook al doet het pijn bij sommige kinderen i.v.m. hun beperkingen. Wij proberen rustig af te drogen en aan te kleden en ondertussen wat te spelen met de kindjes. Maar dit gaat voor hen te langzaam. Ze gaan zich hier dan mee bemoeien en beginnen aan de kinderen te trekken en toe doen. Wij mogen hier niets van zeggen omdat dit heel ongepast is daar. Wij moeten verbeterpunten opschrijven en door communiceren aan Sulu en haar “rechterhand” zodat zij het op een geschikte manier kunnen uitleggen aan het personeel.
Kinderen worden gerust een uur op de grond gelegd of op de wc gezet als het personeel het te druk heeft met andere dingen. Ik moest een beetje denken aan “The Sims” waar ze ook alles op de grond leggen als ze even geen betere plek kunnen vinden.
Verder zijn de kinderen heel leuk en willen ze constant al je aandacht. Ze staan met meerdere aan je kleding te trekken om maar aandacht te krijgen. Wij proberen dan zo goed mogelijk onze aandacht te verdelen maar dit is niet altijd mogelijk. Alle kindjes noemen ons “Didi” dat betekend “Big Sister”, dus dat is wel echt super schattig.
Nou dat was hem wel weer even voor vandaag.

Liefs Donnée