Wat een dag..

21/03/2012

Zo, we konden het niet laten.. Gisteren weer naar Vie geweest voor cocktails. Wel pas rond 2am thuis en we moesten ’s ochtends (vandaag) weer vroeg op! Blehhh..
Vandaag een lange en vermoeiende dag gehad! We hebben bij het personeel gecontroleerd of ze het tandenpoetsen goed deden. (Gisteren is er namelijk op ons verzoek een tandarts langs gekomen). Die ook nog eens een donatie heeft gedaan voor tandenborstels voor alle kinderen op the 2nd floor. Dat ging wel heel goed!
Daarna hadden we een “meeting” met Sulu omdat vrijdag niet mogelijk is. I.v.m. “Newyear”. Dat is alleen voor mensen met een bepaald geloof. Daarna snel sandwiches gegeten in de vergaderruimte omdat we daarna meteen nog een meeting hadden met het personeeel.
Wij moesten onze presentatie geven over Decubitus. Dan zou “Renaldi” het voor het personeel vertalen in het Hindi. Het personeel vind het wel lastig al die veranderingen. Na een hoop uitleg, vragen en antwoorden gingen we naar de orthopedisch chirurg die de kinderen van the 2nd floor onder zijn toezicht heeft. Daar hebben we veel praktische zaken besproken en nog wat mogelijkheden voor activiteiten van bepaalde kinderen.
Toen we het gebouw uit liepen merkten wij pas dat Lisa zich niet zo goed voelde. Lisa had namelijk slecht nieuws gekregen van thuis. Daarna dus nog geskypt met haar ouders. Evelien en ik hebben haar wat te eten gebracht (het was namelijk al 9pm). We proberen zoveel mogelijk te doen. Hoewel je eigenlijk niets kunt doen. Sulu heeft gelukkig wel heel veel begrip voor de situatie.
Lisa heeft besloten dat ze wel hier in India blijft bij ons. Daar zijn wij natuurlijk wel heel blij mee! Aangezien je in deze tijd wel graag rondom familie zou willen zijn. Maar wij zijn er natuurlijk altijd voor haar als ze ons nodig heeft. Maar ik geloof wel dat ze dat weet en dat is belangrijk.
Graag wil ik afsluiten met veel liefde en respect voor Lisa en haar familie! (L)